Pod ścianą

07.12.2008 – 25.01.2009 Pod ścianą

Zachęta Narodowa Galeria Sztuki

artyści: Maurycy Gomulicki, Katarzyna Kozyra, Anna Myca, Wojciech Bąkowski, Jan Christensen, Josefine Lyche, The Midget Gallery, Mark Mulroney, Robin Rohde, Yngvild K. Rolland, Paul Zografakis
kurator: Maria Brewińska

Punktem wyjścia projektu są murale, które kojarzone przede wszystkim z malarstwem ściennym, tym razem mają stać się pretekstem dla różnorodnych interwencji/ingerencji w/na zastanej architekturze wnętrz galerii Zachęta. Oprócz malarskich, klasycznych murali zostaną zrealizowane także nie-murale – instalacje na ścianach wykonane z wydruków wielkoformatowych, w pewien sposób powtarzające lub imitujące efekty malarskie, jak również instalacje anektujące ściany przez zastosowanie niekonwencjonalnych materiałów. 

W tym projekcie istotne jest wpisanie działań artystów w kontekst klasycyzującej przestrzeni wystawowej Zachęty. Artyści zawładną zastaną architekturą – ścianami, podłogą, klatką schodową – której historia sięga początku XX wieku, a która w latach 50. zyskała nowy kontekst za sprawą estetyki white cube. Jednorodny i obiektywny white cube uchodzi we współczesnym wystawiennictwie za przestrzeń uniwersalną, w której uwaga widza ma ogniskować się na dziełach sztuki, będących na ogół materialnymi obiektami. Poboczne znaczenia, związane z rzeczywistością czy otoczeniem wystawy, ulegają neutralizacji, tym bardziej że w white cube odbiór dzieł poprzedza percepcja samej przestrzeni galerii. Sakralizująca, skonwencjonalizowana natura white cube jest podtrzymywana jako system wartości, dzięki któremu umieszczone w nim obiekty stają się sztuką.            

Ściana – symbol white cube – sama w sobie nie ma walorów estetycznych; jest po prostu koniecznością. Ale od czasu rewolucji w sztuce i w wystawiennictwie na przełomie lat 50. i 60. ściana nie jest już tylko bierną podporą czy podłożem, lecz często bywa aktywnym uczestnikiem, polem konfrontacji albo powierzchnią, w którą artyści usiłują ingerować. Ściana jawi się jako tabula rasa, służąca do zapisania, do wytatuowania.

W Zachęcie architektura wnętrz tworzy przestrzeń niezwykłą, ale niełatwo poddającą się przekształceniom. Artyści uczestniczący w projekcie zostali poproszeni o zmierzenie się z tą przestrzenią i stworzenie instalacji – murali/nie-murali – anektujących architekturę monumentalnych powierzchni ścian Sali Matejkowskiej, Narutowicza i trzech sal w części dobudowanej w latach 90. W wyniku tych działań powstała nowa przestrzeń, w której odbiorca poczuje siłę iluzji, koloru i pozornie nieograniczonych form – w skali większej od obrazu zamkniętego ramą, ale ograniczonej wielkością budynku. Widz, który na ogół przyjmuje sposób odbioru wyznaczany przez zawieszane na ścianie obrazy, w przypadku murali/nie-murali otrzymuje nieokreślone wektory percepcji – może przyjąć każdy możliwy punkt widzenia.

Takie interwencje o tymczasowym i nietrwałym charakterze w zinstytucjonalizowanej przestrzeni wystawowej to działanie prowadzone w opozycji do sztuki materializującej się poprzez obiekty eksponowane w white cube, krążące w obiegu sztuki, zapełniające kolekcje muzealne i prywatne. Dotyka ono kwestii społecznego funkcjonowania sztuki jako obiektu-produktu i luksusowego przedmiotu. Na polu artystycznym i instytucjonalnym stanowią więc konfrontację z takimi strategiami wystawienniczymi, które traktują sztukę w sposób „imperialny”. Poddana interwencjom przestrzeń jest wyjątkowo polityczna – usuwa obiekty z typowego dla kapitalizmu obiegu: cyrkulacji dóbr i ich wymiany za pieniądze. Można uznać, że taka przestrzeń staje się przestrzenią antykapitalistyczną, rodzajem antyrynku: co prawda podtrzymuje autorytaryzm, ale usiłuje go podważyć od wewnątrz.       

Wojciech Bąkowski – ur. 1979 w Poznaniu. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
Absolwent poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych (2005); dyplom uzyskał w Pracowni Audiosfery Leszka Knaflewskiego oraz w Pracowni Filmu Animowanego Hieronima Neumanna. Jest autorem filmów animowanych, wideo, audioperformansów, muzyki alternatywnej, rysownikiem i grafikiem. Tworzy filmy pisząc bezpośrednio na taśmie filmowej, eksperymentuje z głosem, tworząc syntezę obrazu i dźwięku. Jego filmy charakteryzuje bezpośredniość i lapidarność obserwacji oraz humor. W 2004 r. założył grupę muzyczną KOT, dla której pisze teksty i muzykę. Jest też liderem zespołu muzycznego Czykita oraz członkiem stowarzyszenia PINKPUNK. W 2007 wspólnie z Radosławem Szlagą, Tomaszem Mrozem, Konradem Smoleńskim i Piotrem Bosackim utworzył grupę artystyczną PENERSTWO. Wystawy: Idziesz ze mną? – Gdzie? – W dupę ciemną (Galeria LETO, 2008), Establishment (CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2008), Pipy Lalek (Muzeum Narodowe w Poznaniu, 2007), PENERSTWO (Galeria PGR Art, Gdańsk, 2007), Made In (Musées de Strasbourg, 2005).

Jan Christensen – ur . 1977 r. w Kopenhadze. Mieszka i pracuje w Berlinie.
Studiował w Oslo National Academy of the Arts (1997–2000). Tworzy przede wszystkim instalacje site-specific wewnątrz architektury, a także malarskie interwencje w przestrzeni miejskiej. Jego malarstwo ścienne anektuje ściany, podłogi, sufity, zacierając podziały architektoniczne lub minimalizując wrażenie pustki wnętrz (m.in. Horror vacui, 2007). W swoich projektach czerpie z tradycji murali, graffiti, planów architektonicznych oraz designu. Pracuje także jako kurator. Wystawy: Camera Studies (Galleri MGM, Oslo, 2008), All Those Moments Will Be Lost (Stenersenmuseet , Oslo, 2008), Relative Value (Atle Gerhardsen , Berlin, 2007), BAR-Code Program (S.M.A.K., Gandawa, 2006), Forward Momentum Kunsthaus Baselland, Muttenz/Bazylea, 2006), Unfinished Painting (Yvon Lambert , Nowy Jork, 2005).

Maurycy Gomulicki – ur. 1969 w Warszawie. Mieszka i pracuje w mieście Meksyk i w Warszawie. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1987–1992). Autor fotografii, grafiki komputerowej, instalacji, murali, mozaik, komiksy, książek artystycznych i dzienników fotograficznych dokumentujących egzotyczne podróże oraz codzienne sytuacje. Eksploruje obszary popkultury i „kultury przyjemności”, kolekcjonuje i prezentuje ich przejawy jako swoiste archiwum obsesyjnych wyobrażeń. Wystawy i projekty: Wolta Wawa (Galeria LETO, Warszawa, 2008), Eco Fever (Museo Experimental El Eco, miasto Meksyk, 2008), Pink Bridge (San Diego Children’s Museum, 2008), Kultura i beton (Kordegarda, Warszawa, 2007), Pink Not Dead! (w ramach W samym centrum uwagi, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2006), Energy Stills (Saps, miasto Meksyk, 2003), ABCDF – Visual Dictionary of Mexico City (miasto Meksyk, 2003), Szczeliny – Muca (Rzym, miasto Meksyk, 2002).

Katarzyna Kozyra – ur. 1963 w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie i Berlinie. Ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni rzeźby Grzegorza Kowalskiego (Piramida zwierząt, 1993). Autorka fotografii, wideo, wideoinstalacji i performansów, uznawana za czołową artystkę nurtu krytycznego. Większość prac Kozyry oscyluje wokół problematyki śmierci, okaleczenia, inności i wykluczenia, cielesności, seksualności, a przede wszystkim kwestii różnicy płciowej i relacji płci, które rozpoznaje, analizuje i kwestionuje przełamując w języku wizualnym ich kulturowe konstrukcje (Łaźnia, 1997, Łaźnia męska, 1999 i Święto wiosny, 2000). W 1999 roku zdobyła także wyróżnienie na Biennale w Wenecji za wideoinstalację Łaźnia męska. Dyskurs ciała i płci kontynuuje w realizowanym od 2003 roku projekcie W sztuce marzenia stają się rzeczywistością złożonym z filmów, performansów, spektakli, w których dylematy dotyczące tożsamości i identyfikacji eksploruje wcielając się w postaci diwy operowej, drag queen, Olimpii z opery Offenbacha, czy Królewny Śnieżki. Wystawy i projekty: Święto wiosny (La Merlan Scene National, Marsylia, 2007), W sztuce marzenia stają się rzeczywistością (BWA, Wrocław, 2007; DAAD, Berlin, 2006), Opowieść zimowa (BWA Zielona Góra, BWA Wrocław, 2006), Lekcja tańca (Hebel Theater, Berlin, 2004), Non so Piu cosa son, cosa faccio… (Galleria Civica di Arte Contemporanea, Trento, Postmasters Gallery, New York, 2004) i in. www.katarzynakozyra.com.pl

Josefine Lyche – ur. 1973 w Bergen, Norwegia. Mieszka i pracuje w Oslo i Paryżu. Ukończyła Oslo National Academy of the Arts (2000–2004), studiowała także na wydziale filozofii uniwersytetu w Bergen. Tworzy instalacje z wykorzystaniem różnych mediów – malarstwa ściennego, wideo, przedmiotów, tekstów, fotografii. Podejmuje w nich tematykę eskapizmu, utopii, marzeń sennych, psychodelii, złudzeń optycznych zacierających granice między realnym i nierealnym. Często powstają one w relacji do konkretnej architektury, fizycznej powierzchni ścian, znosząc neutralny charakter galeryjnych wnętrz i prowokując widza do aktywnego odbioru. Wystawy: White Nights/White Knights (Galerie Jones, Kolonia, 2008), Tomorrow Always Belongs to Us (Göteborgs Konsthall, Göteborg, 2008), Remake (Kunstnerforbundet, z Ane Graff, Oslo, 2008), Cosmic Dropout (0047, Oslo, 2001), Galleri Trafo (Asker, 2007), Örebro Universitets Konsthall (Örebro, 2006), Random Works (Galleri MGM, Oslo, 2005), Fragments of fear (z Ane Graff, Galleri 21:24, Oslo, 2003).    

The Midget Gallery – artystyczny projekt Katarzyny Kozyry – galeria pretendująca do miana najmniejszej na świecie, prowadzona przez karły, znane z wcześniejszego filmu artystki Opowieść zimowa (z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością). Rozpoczęła działalność w 2004 nielegalnym pokazem filmów Kozyry na biennale w Berlinie. W tym samym roku wtargnęła na targi sztuki Art Frieze w Londynie, skąd została wyrzucona przez samego dyrektora targów. W 2005 pojawiła się w roli klienta na targach Art Basel, wybierając i negocjując zakup dzieła do kolekcji Dakisa Joannou. W 2008 w trakcie otwarcia kolejnego biennale w Berlinie zorganizowała konkurencyjne I Midget Biennale, na którym pokazała pracę Z jaskiń do Art Basel i e-fluxu. Częściową rekonstrukcję tej pracy według projektu Katarzyny Kozyry prezentujemy w ramach wystawy Pod ścianą. Dzieło nakreśla historię sztuki, od jej początków w mrokach jaskiń naszych przodków do powstania międzynarodowego rynku sztuki i e-fluxu.            

Mark Mulroney – ur. 1977, Dutton (Pensylwania, USA). Mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Studiował zarządzanie hotelami i kasynami na University of Nevada w Reno, przez kilka lat pracował w kasyno w Las Vegas. Potem studiował malarstwo na San Diego State University (1996) oraz na University of California w Santa Barbara (2000). Do 2005 roku uczył w różnych ośrodkach akademickich, m.in. w Art Institute w San Francisco i San Diego State University. Tworzy murale, obrazy, rysunki, kolaże oraz instalacje wykorzystujące techniki mieszane, w których porusza kwestie związane z katolicyzmem czy konsumeryzmem. Wystawy: What fits in your mouth doesn’t always fit in your stomach (Gregory Lind Gallery, San Francisco, 2007), A Schizophrenic Collapse (Mixed Greens Gallery, Nowy Jork, 2006), Dropping Rocks from Helicopters (Richard Heller Gallery, Santa Monica, 2005).                

Anna Myca – ur. 1966 w Świdwinie. Mieszka i pracuje w Warszawie. Ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1991), w pracowni Stefana Gierowskiego i pracowni malarstwa ściennego Edwarda Tarkowskiego. Inspirowała się sztuką prawosławia i ornamentyką ikon tworząc obrazy, w których spod warstw farby prześwitywały zatarte formy. Tworzy również malarstwo ścienne oraz instalacje z wykorzystaniem różnych materiałów wchodzące w relacje z zastaną architekturą wewnętrzną i zewnętrzną. W malarstwie ściennym wykorzystywała technikę sgraffito gdzie malarstwo łączyła z reliefem i rzeźbą. Wystawy: Gra w bluszcze (akcja w przestrzeni miejskiej, Zachęta, Warszawa, 2008), Zanurzenie (Galeria Arsenał, Białystok, 2004), Związki niemożliwe (Galeria Klimy Bocheńskiej, 2006), Kolekcja jesień-zima 2003 (Kordegarda, Warszawa, 2003), Ucieczka do Bizancjum IV (1996, Galeria Laboratorium, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa), Germinations 8 (1995, European Biennial for Young Artists, Academy of Fine Arts, De Beyard Galery, Breda), OrientATION – 4th International Istanbul Biennia (1995, Istambuł).                      

Robin Rohde – ur. 1976 w Kapsztadzie. Mieszka i pracuje w Berlinie. W 1998 roku uzyskał dyplom w dziedzinie sztuk pięknych na Technikon Wotwatersrand w Johannesburgu w Republice Południowej Afryki. Studiował także w South African School of Film, Telvision and Dramatic Art. Tworzy fotografie i filmy będące zapisem jego performansów. Pracuje w przestrzeni publicznej – tłem jego działań są ściany, chodniki, boiska, z którymi wchodzi w interakcje, animując je rysunkami i przypadkowymi, znalezionymi przedmiotami. Wystawy: Empty pockets (Perry Rubenstein Gallery, Nowy Jork, 2008), Who Saw Who? (South Bank Centre, Londyn, 2008), Perry Rubenstein Gallery (Nowy Jork, 2007, 2004), Walk Off (Haus der Kunst, Monachium, 2007), Shiseido Gallery (Tokio, 2006), The Storyteller (FRAC Champagne-Ardenne, 2006), Street Smart (Rubell Family Collection, Miami, 2005), The Score (Artist Space, Nowy Jork, 2004), Fresh (performans w South African National Gallery, Kapsztad, 2000).

Yngvild K. Rolland – ur . 1977 w Moss, Norwegia. Mieszka i pracuje w Oslo.
Studiowała w Oslo National Academy of the Arts oraz w Camberwell College of Arts w Londynie. Tworzy instalacje, obrazy, przedmioty, w których poprzez eksplorację zjawisk kultury masowej ujawnia paradoksy współczesnego społeczeństwa. Efektem zainteresowania wpływami muzyki i kultury rockowej na współczesną scenę artystyczną była wystawa i festiwal muzyczny (2005), współorganizowany przez grupę artystyczną Verse Chorus Verse (Rolland, Steffen Håndlykken, Christian Blandhoel). Wystawy: Last Chance to See the Show (Point Ephémère (w ramach Hot Desking, Manifesta 7/ CuratorLab, Paryż, 2008), Explum 08 (Internacional Arte Actual, Murcia, 2008), Return to Start (0047, Oslo, 2008), Leif Magne Tangens (Skien, 2007).                

Paul Zografakis – ur . 1975 w St. Louis, Missouri. Obecnie przebywa na stypendium Fulbrighta w Grecji. Ukończył San Francisco Art Institute i Miami University w Oxfordzie. Tworzy prace w różnych, często mieszanych technikach: kolaż, murale, instalacje, wideo. Porusza zagadnienia komunikacji i poznania, odnosi się do popularnych tematów wizualnych i społecznych, badając świadome lub nieświadome przekazy, jakie się w nich kryją. Realizuje także performanse w przestrzeni publicznej, wymuszające interakcje z otoczeniem. Wystawy: Paradise Lost (Little Tree Gallery, San Francisco, 2007), MFA Thesis Exhibition (Fort Mason Center, San Francisco, 2005), Book on Tape (Diego Rivera Gallery, San Francisco, 2004). Performanse: Waiting for a Sign (Union Square San Francisco, 2006), One Eyed Warrior (Žižkov Namesti, Tabor, Czechy, 2006), Form/Reform (Oakland Gallery, Oakland, 2005), The Pitch (New Langton Arts, San Francisco, 2005).

Prace na wystawie

  • Zdjęcie pracy Anna Myca, 30 sekund tego co lubisz, 2008, fot. S.Madejski
    Anna Myca, 30 sekund tego co lubisz, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Anna Myca, 30 sekund tego co lubisz, 2008, fot. S.Madejski
    Anna Myca, 30 sekund tego co lubisz, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Maurycy Gomulicki, Fertility Pop, 2008, fot. S.Madejski
    Maurycy Gomulicki, Fertility Pop, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Maurycy Gomulicki, Fertility Pop, fot. S.Madejski
    Maurycy Gomulicki, Fertility Pop, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy The Midget Gallery, 1 Midget Biennale. Od jaskiń do Art Basel i e-fluxu. Trzecia droga do komunizmu, 2008, fot.  S.Madejski
    The Midget Gallery, 1 Midget Biennale. Od jaskiń do Art Basel i e-fluxu. Trzecia droga do komunizmu, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy The Midget Gallery, 1 Midget Biennale. Od jaskiń do Art Basel i e-fluxu. Trzecia droga do komunizmu, 2008, fot.  S.Madejski
    The Midget Gallery, 1 Midget Biennale. Od jaskiń do Art Basel i e-fluxu. Trzecia droga do komunizmu, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Wojtek Bąkowski, G-Funk polifoniczny, 2008, fot. S.Madejski
    Wojtek Bąkowski, G-Funk polifoniczny, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Wojtek Bąkowski, Widok; Im dalej tym większy, 2008, fot. S.Madejski
    Wojtek Bąkowski, Widok; Im dalej tym większy, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Ynvglid K. Rolland, Szybciej, szybciej, szybciej, 2008, instalacja, fot. S.Madejski
    Ynvglid K. Rolland, Szybciej, szybciej, szybciej, 2008, instalacja, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Mark Murloney, Bądź szczodry, pozostań krwawy, 2008, fot. S.Madejski
    Mark Murloney, Bądź szczodry, pozostań krwawy, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Paul Zografakis, Wulkaniczna rzeczywistość Mordoru, 2008, fot. S.Madejski
    Paul Zografakis, Wulkaniczna rzeczywistość Mordoru, 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Mark Murloney, Paul Zografakis, Bądź szczodry, pozostań krwawy; Wulkaniczna rzeczywistość Mordoru, fot. S.Madejski
    Mark Murloney, Paul Zografakis, Bądź szczodry, pozostań krwawy; Wulkaniczna rzeczywistość Mordoru, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Josefinr Lyche, Białe światło (czerń), 2008, fot. S.Madejski
    Josefinr Lyche, Białe światło (czerń), 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Jan Christensen; Josefinr Lyche, Horror Vacui; Białe światło (czerń), 2008, fot. S.Madejski
    Jan Christensen; Josefinr Lyche, Horror Vacui; Białe światło (czerń), 2008, fot. S.Madejski
  • Zdjęcie pracy Jan Christensen, Horror Vacui, 2007, kolekcja: Nicolai Gerner-Mathisen, fot. S.Madejski
    Jan Christensen, Horror Vacui, 2007, kolekcja: Nicolai Gerner-Mathisen, fot. S.Madejski

Prace artystów w kolekcji Zachęty

  • Zdjęcie pracy z cyklu Ucieczka do Bizancjum
    z cyklu Ucieczka do BizancjumAnna Myca1992
  • Zdjęcie pracy Bez tytułu
    Bez tytułuAnna Myca1996
  • Zdjęcie pracy Bez tytułu
    Bez tytułuAnna Myca1996
  • Zdjęcie pracy z serii Bohaterowie z plastiku /Plastic heroes/
    z serii Bohaterowie z plastiku /Plastic heroes/Maurycy Gomulicki2000
  • Zdjęcie pracy z cyklu Polana bajek
    z cyklu Polana bajekMaurycy Gomulicki2001
  • Zdjęcie pracy Madonna z Regensburga
    Madonna z RegensburgaKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Olimpia
    OlimpiaKatarzyna Kozyra1996
  • Zdjęcie pracy Cheerleaderka
    CheerleaderkaKatarzyna Kozyra2006
  • Zdjęcie pracy Kwadrans
    KwadransKatarzyna Kozyra2004
  • Zdjęcie pracy Opowieść letnia
    Opowieść letniaKatarzyna Kozyra2008
  • Zdjęcie pracy Lords of the dance
    Lords of the danceKatarzyna Kozyra2002
  • Zdjęcie pracy Łaźnia
    ŁaźniaKatarzyna Kozyra1997
  • Zdjęcie pracy Kara i Zbrodnia
    Kara i ZbrodniaKatarzyna Kozyra2002
  • Zdjęcie pracy Lekcja tańca
    Lekcja tańcaKatarzyna Kozyra2001
  • Fotografia o formacie kwadratu. Przeważa puste białe tło. Na środku duży czerwony napis "Lepiej nie wiedzieć". Poniżej, na białym stołku, nagi mężczyzna. Stoi tyłem ze zgiętymi nogami i wypiętymi pośladkami, dłońmi dotyka stołka.
    Lepiej nie wiedzieć, z cyklu OsiemKatarzyna Kozyra2000
  • Zdjęcie pracy Święto wiosny
    Święto wiosnyKatarzyna Kozyra1999
  • Zdjęcie pracy Więzy krwi
    Więzy krwiKatarzyna Kozyra1995
  • Zdjęcie pracy Non so piu
    Non so piuKatarzyna Kozyra2004
  • Zdjęcie pracy Kastrat/ Il Castrato
    Kastrat/ Il CastratoKatarzyna Kozyra2006
  • Zdjęcie pracy Kastrat/ Il Castrato
    Kastrat/ Il CastratoKatarzyna Kozyra2006
  • Instalacja złożona z wypreparowanych ciał czterech zwierząt, stojących jedno na drugim: na dole brązowy koń, na nim beżowy pies, rudy kot i biało-szary nakrapiany kogut. W skład instalacji wchodzi mały kineskopowy telewizor, na którym wyświetlany jest film
    Piramida zwierzątKatarzyna Kozyra1993
  • Zdjęcie pracy Łaźnia męska
    Łaźnia męskaKatarzyna Kozyra1999
  • Zdjęcie pracy W sztuce marzenia stają się rzeczywistością
    W sztuce marzenia stają się rzeczywistościąKatarzyna Kozyra2006
  • Zdjęcie pracy Faces
    FacesKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Studium aktu
    Studium aktuKatarzyna Kozyra1991
  • Zdjęcie pracy Casting. Warszawa
    Casting. WarszawaKatarzyna Kozyra2011
  • Zdjęcie pracy Casting. Tel Aviv
    Casting. Tel AvivKatarzyna Kozyra2011
  • Zdjęcie pracy Beauty-Preview with Gloria Viagra
    Beauty-Preview with Gloria ViagraKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Schody z serii Chłopcy
    Schody z serii ChłopcyKatarzyna Kozyra2001
  • Zdjęcie pracy Dzidy z serii Chłopcy
    Dzidy z serii ChłopcyKatarzyna Kozyra2001
  • Zdjęcie pracy Ragazzi z serii Chłopcy
    Ragazzi z serii ChłopcyKatarzyna Kozyra2001
  • Zdjęcie pracy Madonna z Pelago
    Madonna z PelagoKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Teatro di cani. Lou Salome a Roma
    Teatro di cani. Lou Salome a RomaKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Pojawienie się jako Lou Salome
    Pojawienie się jako Lou SalomeKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Koszmar
    KoszmarKatarzyna Kozyra2004
  • Zdjęcie pracy Koncert na fasadzie
    Koncert na fasadzieKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Diwa. Reinkarnacja
    Diwa. ReinkarnacjaKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy W hołdzie Glorii Viagrze. Przyjęcie urodzinowe
    W hołdzie Glorii Viagrze. Przyjęcie urodzinoweKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy Opowieść zimowa
    Opowieść zimowaKatarzyna Kozyra2005
  • Zdjęcie pracy The Midget Gallery
    The Midget GalleryKatarzyna Kozyra2006
Powiązane materiały
  • Grafika obiektu: Pod ścianą
    mediateka / plakaty
    Pod ścianą
Powiązane wydarzenia
  • Grafika wydarzenia: spotkanie z Dominikiem Lejmanem
    26.11.2008 (ŚR) 00:00
    spotkanie z Dominikiem Lejmanem
    Zachęta – Narodowa Galeria SztukiZachęta

Informacje

Pod ścianą
07.12.2008 – 25.01.2009

Zachęta Narodowa Galeria Sztuki
pl. Małachowskiego 3, 00-916 Warszawa
Zobacz na mapie

Wystawa dofinansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
sponsorzy galerii: PERI, Leroy Merlin, Centrum Medyczne Damiana, Netia, Klima San, Le MERIDIEN Bristol/Warsaw
sponsorzy wernisaży wystaw w Zachęcie: A. Blikle, Freixenet
sponsor otwarcia wystawy „Pod ścianą”: Kompania Piwowarska
patroni medialni: Gazeta Wyborcza, Polityka, TVP, TOK FM, The Warsaw Voice, Onet.pl, empik