Miejsce Projektów Zachęty

kuratorka: Magda Kardasz
współpraca: Julia Harasimowicz

Moja praca od lat związana jest przede wszystkim z tematem percepcji, a właściwie z jej ograniczeniami, manipulacją wizualną. Dotyczy zjawisk, których nie zauważamy, których nie rozumiemy, a które istnieją i mają wpływ na człowieka i rzeczywistość.

Mateusz Dąbrowski

Ulubioną metodą twórczą Mateusza Dąbrowskiego jest przekładanie obserwacji i wrażeń na formy abstrakcyjne. W swoim najnowszym projekcie CATERPILLAR, prezentowanym w miejscu Projektów Zachęty, artysta kontynuuje te wątki, poszerzając jednocześnie granice pojęcia rzeźby i grafiki — swoich ulubionych technik wizualnych. Rzeźba Canapone, prezentowana w podziemiach galerii, ma formę dużej metalowej sprężyny-generatora, wprawianej w drgania przez infradźwięki. Imitują one fale, których zazwyczaj nie rejestrujemy, choć mają one duży wpływ na nasze samopoczucie czy nawet funkcjonowanie organizmu. Widz odczuwa drgania metalowych okręgów. Pozornie statyczna rzeźba nabiera cech żywego organizmu. Obite włochatym, przypominającym sierść szarym filcem pudło, w którym osadzona jest rzeźba, wzmacnia wrażenie biologiczności obiektu.

W pobliżu opisanej pracy artysta umieścił na ścianach grafiki wydrukowane na samoprzylepnej folii. Czarne kształty przypominają żywe organizmy, komórki obserwowane pod mikroskopem, duszki z kreskówki czy dalekowschodnią kaligrafię. Podobne, inspirowane fotografiami abstrakcyjne formy zawierające ślady przedmiotów Dąbrowski odbijał dotychczas na papierze niewielkich rozmiarów. W MPZ  bawi się skalą, powiększa kształty do ogromnych rozmiarów, budując niezwykłą relację graficznego znaku i architektury. Ten prosty zabieg skutecznie zmienia percepcję dolnych sali galerii.

W stworzonej z myślą o przestrzeni Miejsca Projektów Zachęty instalacji rzeźbiarskiej zatytułowanej CATERPILLAR artysta pogłębia swoje zainteresowania z pogranicza sztuki, filozofii i nauki. Eksperymentuje z nowym dla siebie materiałem — styropianem. Widz ogląda białą kanciastą bryłę dużych rozmiarów, wydającą się unosić nad podłogą galerii. Obiekt przypomina ogromną gąsienicę, fragment góry lodowej dryfujący po wodzie, obłok bądź mechanizm o nieznanym przeznaczeniu. Wrażenie industrialności wzmacnia widok wnętrza galerii — autor odsłonił stare kaloryfery i rury, na potrzeby innych ekspozycji skrzętnie ukrywane za białymi ścianami-zasłonami. Dłuższa kontemplacja pozwala dostrzec, że poziomy kształt jest ruchomy — jego poszczególne człony obracają się wokół własnej osi, w odmiennym rytmie i kierunku. Opisana rzeźba nie ma jednego, skończonego kształtu. Metaforycznie odnosi się do względności i subiektywności czasu oraz ruchu. O tym, jak ważne jest dla Mateusza Dąbrowskiego działanie na styku sztuki, natury/cielesności i nauki/techniki, świadczy tytuł nadany instalacji oraz całej wystawie. CATERPILLAR to po angielsku gąsienica, a także znana na całym świecie firma produkująca maszyny górnicze i budowlane. O swojej kinetycznej, interaktywnej rzeźbie Dąbrowski mówi: „Projekt ma być alegorią ruchu ciał niebieskich, przedstawieniem rytmu natury, organizmów żywych o różnym rytmie serca i oddechu, czy odmiennym czasie reakcji biochemicznych”. Jak widać, artysta zakłada wielość możliwych odczytań swoich dzieł. Wystawę CATERPILLLAR można by nazwać pochwałą ciągłej zmienności w czasie, próbą uchwycenia nieustannej ewolucji zachodzącej w świecie.

Mateusz Dąbrowski (ur. 1980) — studiował na Wydziale Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2010 roku obronił doktorat i jest wykładowcą tej uczelni oraz Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej i Zarządzania. W swojej twórczości (malarstwie, grafice, obiektach przestrzennych) eksperymentuje z materiałami. Tworzy w duchu abstrakcji geometrycznej, interesuje go materialność form.