Rockaway to nazwa jednej z peryferyjnych dzielnic nowojorskiej metropolii, w której mieszka matka artysty. Gilewicz towarzyszy jej z kamerą w trakcie porządkowania częściowo zniszczonego przez huragan Sandy domu, w którym artysta ma też swoją pracownię. Praca ma charakter biograficzny i autotematyczny. Wpisuje się w kontekst realizacji opowiadających o współczesnym życiu i twórczości artystów — w tym wypadku niezależnego artysty działającego w Nowym Jorku.

Film pokazany został na monograficznej wystawie artystki w Zachęcie w 2015 roku. Opowiada o niezwykłej postawie tytułowej bohaterki — Polki z Krakowa, która nie znając Jermolaewej, pomogła jej przedostać się za żelazną kurtynę, kiedy artystka z powodów politycznych (była współzałożycielką pierwszej rosyjskiej partii opozycyjnej) zmuszona była uciekać ze Związku Radzieckiego. Po latach Anna Jermolaewa postanowiła odnaleźć kobietę, by podziękować za udzielone jej bezinteresowne wsparcie i sfilmować spotkanie z nią.

Prace Luxusu prezentowane były na współorganizowanej z Muzeum Współczesnym Wrocław przekrojowej wystawie Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia (2015). Legendarna wrocławska grupa artystyczna rozpoczęła swoją działalność w latach osiemdziesiątych, kontestując szarą rzeczywistość PRL-u. Już wówczas artyści półlegalnie wydawali magazyn, w którym prezentowali swoje prace. Jak w 2013 roku pisali kuratorzy monograficznej wystawy Luxusu: „Żyli szybko, kochali mocno i… dobrze się miewają”.

Praca Karola Radziszewskiego odnosi się bezpośrednio do dzieła Edwarda Krasińskiego Instalacja za zbiorów Zachęty (Krasiński odwołał się do przedwojennej historii galerii, w skład instalacji wchodzi 11 czarno-białych reprodukcji dzieł należących do pierwszej kolekcji Zachęty, obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie, m.in. Bitwy pod Grunwaldem, opasanych charakterystyczną niebieską linią). Radziszewski strawestował dzieło klasyka polskiego konceptualizmu — tworząc własną wersję autoportretu, zastosował swój wariant kolorowej taśmy.

Fotograf, performer, historyk sztuki, od 1979 jest członkiem słynnej grupy Łódź Kaliska, od 1990 grupy Stacja Pi.Stacja. Zakupione zdjęcia układają się w serię prac połączonych wspólną narracją. Zdjęcia są autobiograficzne, poruszają zagadnienia tożsamości artysty oraz w charakterystyczny dla niego, niepozbawiony humoru sposób odwołują się do historii sztuki i zagadnień związanych z appropriation art (sztuką zawłaszczania). Jego fotografie prezentowane były na wystawie Kanibalizm? O zawłaszczeniach w sztuce (2015).

Na projekt składa się siedem filmów — siedem spotkań z ważnymi polskimi artystami, takimi jak: Jacek Adamas, Michał Dudek, Jacek Malinowski, Katarzyna Kozyra, Monika Mamzeta, Jacek Markiewicz, Małgorzata Niedzielko. Zaprezentowane zostały one w Zachęcie na wystawie Wolny strzelec (2013). Anna Senkara i Cezary Koczwarski odwiedzili z kamerą bohaterów w ich domach i pracowniach, przeprowadzając z nimi niestandardowe wywiady.

Praca zwyciężczyni konkursu dla młodych artystów Spojrzenia — organizowanego przez Zachętę i Deutsche Bank od 2003 roku. Tak została scharakteryzowana w katalogu wystawy Clinamen: „Pasujący na ludzką głowę Warkocz jest czymś pomiędzy hełmem, peruką i rytualnym nakryciem głowy. Każde z nich odnosi się do metody budowania tożsamości przez nakładanie dodatkowych warstw mających chronić przed chaosem lub go porządkować”.

Prace Andrzeja Tobisa pokazane zostały w Zachęcie na wystawie Ziemie podwójnie odzyskane. Bogdan Łopieński, Andrzej Tobis, Krzysztof Żwirblis (2012). Ten niezwykły cykl realizowany jest od 2006 roku, w jego ramach artysta tworzy na nowo ilustracje do haseł zwartych w polsko-niemieckim słowniku z 1954 roku. Oryginalne rysunki zastępuje fotografiami wykonywanymi przede wszystkim na Górnym Śląsku, gdzie mieszka i pracuje. Z dużą dozą absurdu i niejednoznaczności komentuje zależności i różnice pomiędzy językami (polskim i niemieckim) i czasami (PRL i współczesność).

Rzeźba została wyprodukowana specjalnie na wystawę artystki w Zachęcie zatytułowaną Bydło (2014). Zawadzki jest autorką prostych, oszczędnych rzeźb, tworzy także obrazy i wideo. Jednym z głównych tematów jej sztuki jest idea kreowania tożsamości, wyrażana za pośrednictwem uniwersalnych kształtów.