W projekcie Elevation Above Everyday Existence na dachach budynków osiedla modernistycznego Schillerpark w Berlinie miał być wykonany tytułowy napis, widzialny zarówno dla pasażerów samolotów startujących z Lotniska Tegel, jak i na zdjęciach satelitarnych. Projekt nawiązuje do powojennej historii Berlina, w szczególności do kanału powietrznego, który łączył Zachodni Berlin z resztą Bloku Zachodniego. W Kenijskich piramidach, pracy zrealizowanej w Nairobi, artystka koncentruje się na codziennych czynnościach kobiecych w tym kraju. Wykorzystując zauważony na tamtejszym targu motyw tradycyjnej piramidy z ziemniaków, tworzy tymczasowy pomnik nieobecności kobiet w społeczeństwie. Z kolei w interwencji Ponad tęczą w Bystrzycy Kłodzkiej artystka zainstalowała pozytywkę na korbkę ukrytą w dziurze po otworze wentylacyjnym w fasadzie kamienicy. Pozytywkę mogli uruchomić przypadkowi przechodnie, odgrywając melodię z musicalu Czarnoksiężnik z Krainy Oz. W działaniu Szanowni goście, pokój w trakcie sprzątania przeprowadzonym na obszarze przemysłowym w Bat Yam w Izraelu na wszelkich możliwych klamkach u drzwi artystka umieściła zawieszki hotelowe, informujące gości o tym, że obsługa obecnie sprząta pokój – oto komentarz do kontrowersyjnego procesu gentryfikacji, powszechnie zachodzącym we współczesnych postindustrialnych miastach.

W pracach stworzonych specjalnie na wystawę w Projekcie Kordegarda: Ptaki i Ślepa plamka, obok kontekstu miejsca istotnym czynnikiem staje się również kontekst czasowy. Zburzone w 2008 roku kino Skarpa – zaprojektowane przez Zygmunta Stępińskiego, który także jest autorem projektu budynku galerii – zostało zastąpione oddaną do użytku w lutym 2012 roku Rezydencją Foksal. Prace te w interesujący sposób komentują nieobecność kina w polu wizualnym za oknem galerii. Natomiast w Podziałach szprosy umieszczone przez artystkę w witrynach odtwarzają w powiększonej skali podziały znajdujące się w oknach mieszkań nad galerią. Projekt w ironiczny sposób komentuje przemiany zachodzące w architekturze polskich miast, odczytując je też szerzej, jako symboliczną ilustrację sposobu funkcjonowania życia publicznego w Polsce.

Karolina Freino, ur. w 1978. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (rzeźba), Edinburgh College of Art (School of Sculpture) i Uniwersytecie Bauhasu w Weimarze. Od 2007 roku asystentka w Katedrze Rzeźby ASP we Wrocławiu. Od 2006 roku pracuje z Dušicą Dražić (SRB), Samem Hopkinsem (UK/KEN) i Teresą Luzio (P) jako grupa artystyczna Usually4. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.