Wystawa koncentruje się na niebezpiecznych związkach między sztukami wizualnymi a muzyką. Nie tylko wyrafinowani miłośnicy muzyki wiedzą, że Brazylia to prawdziwy tygiel muzyczny. Bossa nova, samba, tropikalna psychodelia, funk – to tylko niektóre ze współczesnych nurtów obecnych w muzyce tego kraju. Charakterystyczne dla twórców tam działających jest przekraczanie gatunkowych dziedzin sztuki. Pokaz w MPZ składa się z dzieł, w których pojawiają się wątki muzyczne.

Kuba Dąbrowski jest znanym, utalentowanym, interdyscyplinarnym i ciągle młodym fotografem. Jego wystawa monograficzna to przegląd zdjęć pochodzących z różnych okresów i fascynacji, z odmiennych kontekstów i rejestrów, ułożonych – jak tytułowy film – w pewną sekwencję. W roli głównej został obsadzony, jak się wydaje, sam autor. Brak pewności wynika tu z uniwersalnego charakteru opowiadanej historii.

Mieszkająca w Wiedniu rumuńska artystka zaanektowała nietypową przestrzeń realizując instalację na ścianach i podłodze nowego wejścia do galerii. To już drugi projekt artystyczny w tym miejscu.

To pierwsza tak obszerna prezentacja twórczości Pauliny Ołowskiej w Polsce, pokazująca wielowątkowość zarówno tematyki, jak i metod pracy artystki. Zawiera malarstwo, rzeźbę, scenografię, instalacje, neon, asamblaż, rysunek, kolaż i tkaninę, oraz przygotowaną specjalnie na wystawę nową instalację – sklep z kolekcją mody firmy Clemens en August.

Wystawa zorganizowana w stulecie urodzin Henryka Tomaszewskiego – grafika, projektanta, rysownika, jednej z najważniejszych postaci polskiej grafiki po II wojnie światowej – ukazuje niezwykle wyrazisty, unikalny styl projektowania artysty oraz jego źródła.

Spotkanie mieszkającej i pracującej w Lublinie Magdy Franczak i Yael Frank z Tel Awiwu zaowocowało pomysłem przygotowania wspólnej wystawy w Miejscu Projektów Zachęty. Wystawa powstała z inspiracji książką Tarjei Vesaasa Pałac lodowy z 1963 roku – ulubionej lektury obu artystek. Pokazujemy  m.in. serię ich wspólnych rysunków i kompozycję ścienną przygotowane z myślą o przestrzeni MPZ.

Wystawa wyraża niekonwencjonalne podejście do kwestii ciała, mówi o tożsamości ciała ludzkiego i zwierzęcego i zależnościach między nimi, o relacji materii żywej i nieożywionej, rozumianej jako symbioza człowieka z naturą i cywilizacją.

Na wystawie Moje problemy światowe Alicja Łukasiak prezentuje swoje najnowsze prace. Artystka spędziła ostatnie lata, podróżując po świecie – głównie po dalekiej Azji, ale bywała też na polskiej wsi – interesowała się ekologią, czytała o zmianach klimatu i innych zagrożeniach wynikających z niszczenia przyrody i nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych.