Praca wpisuje się w nurt projektów science-fiction, w ramach których artysta tworzył krótkie filmy w konwencji mockumentary, parodiujące popularno-naukowe programy telewizyjne. Prace choć dotyczą wyimaginowanej przyszłości są mocno zakorzenione w problemach współczesnego świata. Satoptykon to historia budowy futurystycznego więzienia ulokowanego na okołoziemskiej orbicie, w której Kozakiewicz zwraca uwagę na niesprawiedliwość, nadużycia, ryzyka związane z nowoczesnymi technologiami i technokracją.