Instalacja, pierwszy raz prezentowana w galerii SHS w Warszawie w 1986 roku, jest kontynuacją pracy dyplomowej artysty, Portretu totalnego Karola Marksa, która jawnie kpiła z idei marksizmu i postulatu tworzenia „sztuki zaangażowanej”. W Portrecie totalnym… artysta stworzył „wzorzec” głowy Karola Marksa i wykorzystywał go niczym swój rozpoznawalny znak w późniejszych pracach. Ta śmiała krytyka idei komunistycznej wyznaczyła kierunek rozwoju twórczości artysty na blisko 10 lat. W La rivoluzione siamo Noi, pracy nawiązującej do dzieła Josepha Beuysa, pojawiają się gipsowe duplikaty tej głowy, wmontowane w różny sposób w stalowe stoły i postponujące jeszcze mocniej wizerunek wodza rewolucji. Częścią instalacji jest także praca Galaktyka Marsa (1986), kolejny raz pokazująca głowę Marksa, tym razem jednak pomalowaną na czerwono, odrapaną i mieniącą się lampkami choinkowymi.