W czasach niepokoju, Indignados, ruchu Occupy Wall Street i Arabskiej Wiosny Ludów, nagłośnienia działań rosyjskiej grupy artystycznej Wojna i procesu członkiń feministycznej, punkrockowej grupy Pussy Riot wśród młodych artystów są także buntownicy bez powodu. Fascynacja aktami chuligaństwa, wandalizmu, przemocą i destrukcją prowadzi do estetyzacji tych aktów, do „oswajania niebezpieczeństwa”, świadomego podejmowania ryzyka, konfrontowania publiczności z potencjalnym lub pozornym zagrożeniem. Niszczenie, unicestwianie, brutalność i przemoc stają się działaniami performatywnymi, zmieniają się w analizę cielesnego aspektu użycia siły, a wandalizm – w wesołą zabawę, żart czy łobuzerskie psikusy. Mimo odmienności formalnej i różnego ładunku energetycznego prezentowane na wystawie prace mają wspólny mianownik – są na swój sposób niewygodne, drażniące, wprawiają w dyskomfort, a przez działanie w stylu passive aggressive wywołują niepokój.

Patronem wystawy jest Ambasada Stanów Zjednoczonych Ameryki