Data powstania: 20.11.2018

prowadzenie: dr hab. Monika Murawska, dr hab. Mateusz Salwa, dr Piotr Schollenberger 

 „Malarstwo to sytuacja” — zanotował Jan Cybis. Jeżeli tak jest, to jak ową „sytuację” moglibyśmy scharakteryzować? Czy jest ona niepowtarzalna, bowiem ma miejsce w każdym pojedynczym akcie malowania? Czy może malarstwo — jako dziedzina sztuki — samo jest sytuacją, w której się znajdujemy? Opisanie tej sytuacji oznaczałoby opisanie samego malarstwa: nie jego kondycji czy aktualnego stanu, ale nas samych w malarskiej sytuacji. Dobrze jednak wiemy, że opis przychodzi po doświadczeniu, samo wydarzenie pozostaje nieuchwytne — możemy je sobie wyłącznie przedstawić. Radzimy sobie z tą sytuacją, starając się ją przekroczyć tam, gdzie grunt pod nogami będzie bardziej pewny. „Wszystko w moim malarstwie jest rozorane. Trudno po tym chodzić́” — pisze Cybis. Ale czy próba przekroczenia granic malarskiej sytuacji nie podtrzymuje jej trwania? I czy mamy tu wciąż do czynienia z tym, co Laurent Wolf nazwał walką malarstwa z obrazem?