Anna Niesterowicz
Ur. w 1974 roku w Warszawie, mieszka i pracuje w Warszawie.
Autorka wideo, obiektów, instalacji, rysunków. W latach 1995-2000 studiowała na Wydziale Rzeźby w warszawskiej ASP, obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Bardzo często tworzy prace wyjątkowo osobiste, czy jak w przypadku instalacji wideo Ciemność i pleśń (2000) – wręcz ekshibicjonistyczne. Korzysta z tradycji reportażu, przez poruszanie własnych emocji silnie wpływa na nastroje odbiorcy. Od prac ujawniających własną prywatność i traumy ewoluowała w kierunku problematyki języka. W swoich projektach wykorzystuje gry językowe, interesuje się powstawaniem nowych kodów i systemów znaczeniowych. Porusza także zagadnienia relacji teraźniejszość – historia czy ksenofobii. Tworzy szkicowe rysunki-zapiski oraz haftuje makatki, czerpiąc z miejskich i lingwistycznych inspiracji.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
-
02.05 – 29.05.2011Spektrum. Z kolekcji wideo ZachętyPokazy filmów w ursula blickle videolounge
Kompilacja filmów wideo prezentowana w ursula blikle lounge stanowi wybór prac z kolekcji wideo Zachęty. Program tematycznych pokazów filmów wideo to spektrum, czyli pewien uporządkowany zbiór pewnych zjawisk i pojęć analizowanych przez twórców. To prezentacja dzieł najnowszej sztuki wideo w Polsce, tworzonej przez wybitnych artystów młodego i średniego pokolenia. Projekcje wchodzące w skład projektu Spektrum, zostały podzielone na następujące bloki tematyczne: dźwięk, gender, portret społeczny i role. Dokonany wybór był podyktowany zarówno warunkami technicznymi miejsca prezentacji – zostały wybrane projekcje jednokanałowe, których tematyka i estetyka pozwala na pokazanie w proponowanej postaci. Dobór tych dzieł to również próba nakreślenia szereg tematów poruszanych przez polskich artystów posługujących się wideo. Stanowi on przekrój i spektrum problemów aktualnych w sztuce polskiej. Nie można go traktować jako obraz całkowity, lecz przekrojowe spojrzenie na polską sztukę wideo ostatnich dwóch dekad.
Kunsthalle WienKunsthalle Wien