Celem wykładu będzie przedstawienie sztuki życia obecnej w ostatnich pracach Michela Foucaulta; estetyki egzystencji, która — podobnie jak wystawa Życie. Instrukcja — koncentruje się wokół problemu granicy. Ostatni okres twórczości francuskiego filozofa przysparza badaczom wiele trudności, ponieważ wymaga rozstrzygnięcia: czy mamy do czynienia z zerwaniem, czy też z kontynuacją poprzedniej myśli? Odpowiedź na to pytanie będzie rzutować na nasze rozumienie zaproponowanej przez Foucaulta estetyki egzystencji: a zatem możemy odczytać ją jako tęskne wezwanie do powtórzenia antycznej troski o siebie, bądź poszukać w myśli Francuza innych wskazówek. Druga droga jawi się jako znacznie bardziej owocna, być może także jako konieczna, jeśli będziemy chcieli podtrzymać twierdzenie o ciągłości jego myśli. Foucaultowska estetyka egzystencji nie byłaby więc zachętą do praktyki umiaru antycznych myślicieli, lecz wezwaniem do ekstremum. Postulatem balansowania na granicach, wypróbowywania ich i przekraczania.

Katarzyna Dworakowska — doktor nauk społecznych, wykładowca na wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, autorka książki Ontologia bezkształtu. Koncepcja istoty ludzkiej w myśli Nietzschego i Foucaulta. Zajmuje się filozofią kultury.

Sztuka i filozofia to cykl wykładów i seminariów organizowanych we współpracy z Instytutem Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzenie: dr Monika Murawska, dr Mateusz Salwa, dr Piotr Schollenberger

Następne spotkania z cyklu: 05.04, 26.04, 10.05, 24.05