Wszystko w większym lub mniejszym stopniu jest czułe na światło słoneczne. Odczuwamy je bezpośrednio, ale i pośrednio poprzez jego wpływ na żywe i nieożywione części Ziemi. Za sprawą jego energii wszystkie organizmy połączone są siecią troficzną.
Wystawa opowiada o czułości materiałów, organizmów, zjawisk, ale i o czułości nas samych – do siebie, innych oraz szerzej do wszystkiego co nas otacza.
Paulina Mirowska (ur. 1987 w Warszawie) — artystka wizualna i wypalona aktywistka klimatyczna, fotografka. W warszawskiej ASP wraz z Mariuszem Filipowiczem prowadzi II Pracownię Podstaw Fotografii. Uczestniczka Postnatural Independent Program 2023 w Madrycie. Członkini Stowarzyszenia Pracownia Wschodnia oraz kolektywu P.H.U. Sitex. Interesują ją oddolne praktyki samoorganizacji i oporu. Funkcjonuje w przestrzeni konceptualnej pomiędzy i poza binarnymi opozycjami stanowiącymi fundament konstrukcji zachodniej cywilizacji („kultura kontra natura”, „sztuka kontra nauka” itp.). Stosuje różne strategie — sztuki wizualne, badania naukowe, doświadczenie w aktywizmie — aby przezwyciężyć, zdekonstruować i przemyśleć te binarności, wprowadzając w życie pozornie heterogeniczne obszary wiedzy. Choć jej praktyka opiera się na abstrakcyjnych ideach, artystka zawsze pozostaje blisko rzeczywistości materialnej, koncentrując się na sposobach zrozumienia (i odczucia), w jaki sposób części ekosystemu żyją i umierają i jak wpływają na siebie wzajemnie.
-
20.04 – 07.07.2024Paulina MirowskaTrofia
Trofia to esej wizualny o początkach życia na Ziemi. Zbiór fotografii, rzeźb i instalacji przenosi nas do okresu prekambryjskiego, kiedy w oceanach narodziła się pierwsza fotosynteza. Główną osią pracy jest chlorofil i jego światłoczułość oraz wizualizacja energii, z której powstała pierwsza żywa komórka, a w konsekwencji wszystko, co nas otacza.
Miejsce Projektów ZachętyMPZ