Mary Szydłowska. LEAKS
Performans
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
wstęp wolny
28 września (środa), godz. 18-20
29 września (czwartek), godz. 16-18
czas trwania: 2h z przerwami
miejsce: hol główny
bilety: wstęp wolny
LEAKS
„To ciało śpi i budzi się, by zasnąć ponownie
To ciało staje przed własną objętością
To ciało chwyta, zbiera swoją ręką, swoją dłonią
To ciało ta dłoń ten kierunek ta pozostałośćCzy gest sprzątania może być odczytywany jako gest troski ? Jaki jest potencjał uważności i percepcji wytwarzany przez czynność sprzątania? Czy performowanie sprzątania może zmienić postrzeganie przestrzeni instytucjonalnych oraz systemów pracy?”.
LEAKS to performans proponujący tymczasowe środowisko współobecności z publicznością poprzez medytacyjny stan ciała. Śledząc globalną przemianę codziennych praktyk sprzątania wraz z nastaniem pandemii, LEAKS odwołuje się do przedstawień gestów kojarzonych z troską, opieką wobec przestrzeni architektonicznej i jej konserwacją. Jednocześnie, stawia pytanie o kondycję sprzątającego ciała, o jego uniewidocznienie oraz sprawczość. Co robią ciała, które sprzątają? Jaki jest potencjał ich działania? Dokąd zmierza ich gest w świecie nowych reżimów sanitarnych? LEAKS jest poszukiwaniem immersyjnych stanów ciała w relacji do czasu, przestrzeni i materialności.
choreografia & performans: Mary Szydłowska
kostium: Federico Protto
Mary Szydłowska to mieszkająca w Brukseli choreografka i performerka polskiego pochodzenia. Ukończyła studia magisterskie w Performing Arts and Research Training Studios (P.A.R.T.S., 2021, Belgia) oraz kulturoznawcze (Uniwersytet Jagielloński i Universita Ca’ Foscari w Wenecji). Tworzy interdyscyplinarne prace z wykorzystaniem instalacji, rzeźby i wideo.
Zajmuje się fenomenami współobecności w przestrzeniach architektonicznych i instytucjonalnych, wskazując na to, co peryferyjne, uniewidocznione i marginalizowane. W latach 2020–2022 stworzyła dyptyk prac solowych SOAK i LEAKS, w ramach wieloletniego researchu nad praktykami i gestem sprzątania.
Niepokój przychodzi o zmierzchu. Działania
Refleksje na temat kondycji świata – w tym także nasze lęki, obawy i nadzieje – wpływają na decyzje artystek i artystów o podjęciu działań kolektywnych, niematerialnych czy redefiniowaniu gatunków. Praca z ciałem, wychodzenie w teren, improwizacja, praktyki pisania, poruszanie się na styku sztuki i aktywizmu to manifestacja wrażliwości, ale i próba tworzenia nowych scenariuszy bycia razem, nowych języków i szukania nowych narzędzi do opisywania rzeczywistości.
Program działań stanowiący część wystawy Niepokój przychodzi o zmierzchu ukazuje różnorodne praktyki i strategie artystyczne, które wymykają się tradycyjnym formom wystawienniczym, takie jak działania postartystyczne, aktywistyczne, opiekuńcze, wspólnotowe, prace choreograficzne, performans czy poezja. Będą się one odbywały w czwartki i weekendy na placu Małachowskiego i w holu głównym galerii, a ich celem ma być tworzenie przestrzeni spotkań i budowania nowych sojuszy. adrianne maree brown, aktywistka, pisarka i doula, konstatowała: „Wierzę, że wszystko co organizujemy, to science fiction – w ten sposób kształtujemy przyszłość, za którą tęsknimy, a której jeszcze nie doświadczyliśmy”.
W programie wezmą udział m.in.:
Julia Dorobińska, Barbara Gryka, Nadia Markiewicz, Franek Warzywa & Młody Budda, Ada Rączka, Taras Gembik, X-Philes, Zuzanna Bartoszek, Weronika Zalewska, Mary Szydłowska, Wiktoria, Justyna Górowska & Zeynab Gueye, Bożna Wydrowska, Sara Kukier, Ola Tubielewicz, Biuro Praktyk Postartystycznych, Yulia Krivich, Marta Romankiv, Alicja Czyczel, Daniel Kotowski, Patryk Różycki, Mateusz Kowalczyk i in.
-
16.07 – 16.10.2022Niepokój przychodzi o zmierzchu
Wystawa jest nie tylko obszerną prezentacją młodej polskiej sztuki, ale przede wszystkim opowieścią o niepokojach, emocjach i tkwiącym w nich potencjale zmiany. Formą nawiązuje wprawdzie do tradycyjnie rozumianego przeglądu aktualnej sztuki, jednak nie koncentruje się na mapowaniu zjawisk, tendencji i najważniejszych postaw oraz nie wskazuje kluczowych aktorów i aktorek sceny artystycznej. Zwraca uwagę na pokoleniową wrażliwość i różne sposoby reagowania na napięcia i zmiany. Jest wreszcie szukaniem tego, co wspólne, a nie prezentacją indywidualności czy oryginalnych postaw.
Zachęta – Narodowa Galeria SztukiZachęta