W moim wystąpieniu skupię się na fotografach, którzy mnie inspirują — dawnych i współczesnych. Szczególną uwagę zwrócę na tych, którzy granice między fotografią konceptualną czy artystyczną a fotoreportażem traktują płynnie. Opowiem też o swojej twórczości, jej początkach i o tym, jak mój sposób pracy zmieniał się na przestrzeni 15 lat. Chętnie podyskutuję z publicznością na tematy związane z zagadnieniem obiektywizmu w pracy fotoreportera, tego, czy fotograf dokumentując rzeczywistość, ma prawo do stylizacji i czy w ogóle we współczesnej fotografii można mówić o jakichś określonych stylach zamkniętych w zestawie sztywnych reguł kreacji.

Justyna Mielnikiewicz — fotografka. Od 1999 roku pracowała jako reporterka w Krakowskiej „Gazecie Wyborczej”, a od 2001 roku mieszka w Gruzji i pracuje jako wolny strzelec. Członkini i współzałożycielka międzynarodowej Agencji fotograficznej MAPS . Regularnie publikowała swoje prace w  „The New York Times” i „Newsweek Polska”, „Paris Match”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, „Monocle”, „Stern”, czy „Le Monde”. W 2009 roku otrzymała drugą nagrodę w konkursie World Press Photo za zdjęcia dokumentujące wojnę w Osetii Południowej (2008). W tym samym roku została laureatką nagrody Canon Female Photojournalist Prize za projekt o Kaukazie. W 2009 roku rozpoczęła prace nad fotograficznym cyklem poświęconym życiu kobiet w państwach byłego Związku Radzieckiego, Co powiedzą ludzie. W 2014 roku Mielnikiewicz wydała swoja pierwsza książkę Woman With a Monkey- Caucasus in Short Stories and Photographs będącą efektem prawie dekady pracy nad dokumentacją regionu. Od 2014 roku pracowała nad projektem poświęconym Ukrainie, A Ukraine Runs Thru It, który w 2019 roku wydany zostanie w formie książkowej. W 2016 roku Mielnikiewicz otrzymała prestiżowe stypendium W. Eugene Smith Fund za projekt A Diverging Frontier: Russia and its Neighbors.

Spotkanie współorganizowane z Fundacją Powiększenie w ramach projektu Wszyscy jesteśmy fotografami.

Współorganizator: