fotografia w kraju propagandy
Zachęta | sala kinowa (wejście od ul. Burschego, schodkami w górę)
wstęp wolny
Spotkanie towarzyszące wystawie Otwierając drzwi? Sztuka białoruska dzisiaj
Fotografia w kraju propagandy
Swietłana Poleszuk w rozmowie z Andriejem Liankiewiczem
Białoruś na krótko wyzwoliła się z mocnego ucisku radzieckiej ideologii. Po dojściu Łukaszenki do władzy, kraj znów pogrążył się świecie propagandy totalitarnej. Jak funkcjonuje w tych warunkach fotografia, medium, którego istotą jest reagowanie na rzeczywistość? Fotografowie zagraniczni przywożą z Białorusi szokujące zdjęcia pobić, aresztowań, przykładów łamania praw człowieka, alkoholizmu i wszechobecnego kiczu wizualnego. Ale co interesuje białoruskich fotografów mieszkających w tym kraju? Będziemy mówić o różnych twórcach: tych, którzy obrali jako kierunek swych poszukiwań apolityczne fantazje i alegorie oraz tych, którzy uważnie badają i rejestrują rzeczywistość. Przede wszystkim jednak opowiemy o tych dzielnych, niezależnych białoruskich dokumentalistach i dziennikarzach będących w stanie, dzięki krytycznemu myśleniu i analizowaniu, stworzyć alternatywny wizerunek Białorusi. Na co patrzą i co widzą? O jakich problemach chcą powiedzieć publiczności? O czym nie mogą milczeć?
Swietłana Poleszuk – krytyczka fotografii, wykładowczyni historii Sztuki oraz teorii fotografii na European Humanities University (EHU) w Wilnie.
Andriej Liankiewicz – fotograf, wykładowca na European Humanities University (EHU) w Wilnie. Swój fotograficzny dorobek prezentował na ponad sześćdziesięciu wystawach w Europie i Stanach Zjednoczonych, wydał dwie książki: Focus on Belarus (2008) oraz Pagan (2010). Zwycięzca wielu nagród w konkursach fotograficznych: Humanity Photo Awards, Magnum Expression Award, Konkurs Fotograficzny w Krakowie. Współpracuje z galerią Anzenberger.
sala multimedialna
wejście od ul. Burschego
wstęp wolny
-
24.05 – 21.08.2011Otwierając drzwi?Sztuka białoruska dzisiaj
Jednym z założeń wystawy jest umożliwienie Białorusinom spojrzenia na własną sztukę z zewnątrz, bez powszechnie przyjętych tabu. Większość prezentowanych prac nawiązuje w taki czy inny sposób do problemów białoruskiego społeczeństwa, jednak tylko nieliczne odważnie wypunktowują kwestie, o których zazwyczaj „się nie rozmawia”. Projekt ma szansę stworzyć nowe drogi komunikacji dla stosunkowo odosobnionej i nieznanej międzynarodowej publiczności sztuki z Białorusi. Innymi słowy, będziemy mogli mówić o sukcesie, jeśli drzwi uda się choć trochę uchylić.
Zachęta Narodowa Galeria SztukiZachęta