Czucie
Alicja Czyczel
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
wstęp wolny
W swojej najnowszej solowej choreografii Alicja Czyczel eksperymentuje z ekspresją twarzy, głosem oraz oddechem jako organizującymi ruch. Cielesność oraz nieodłączne od niej percepcja i afektywność są dla artystki materią i medium. W opartej na partyturach ruchowych i improwizacji choreografii zaprasza ona publiczność do zawieszenia konwencjonalnych przyzwyczajeń odbiorczych opartych na doszukiwaniu się linearności i narracyjności na rzecz wsłuchiwania się w niewerbalne wokalizacje i kinestetycznego odczuwania performowanych stanów.
choreografia i wykonanie: Alicja Czyczel
kostium: Marta Szypulska
konsultacja: Katarzyna Słoboda
projekt realizowany we wsparciu Centrum Rozwoju Choreograficznego SE.S.TA
Alicja Czyczel (ona/jej)
Choreografka, improwizatorka, artystka głosu, edukatorka. W swojej działalności artystycznej, badawczej i społecznej wykorzystuje ekofeministyczne metodologie (sposoby współbycia i współtworzenia). Współtwórczyni kolektywu Przestrzeń Wspólna. W instytucjach kultury i sztuki oraz placówkach edukacyjnych w całej Polsce uczy świadomej pracy z ciałem w nurcie regeneracyjnym. Współpracuje z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Jej eseistyczne i poetyckie teksty ukazały się w „Dialogu”, „Glissando”, „Playground”. Choreografie sceniczne tworzy kolektywnie (LAGMA, 2020) i solo (ciało, na głos, 2019). Prowadzi spacery performatywne i dźwiękowe w przyrodzie.
czas trwania: 45 min (prosimy o punktualne przybycie)
miejsce: sala multimedialna (wejście od ul. Burschego, schodkami w dół)
bilety: wstęp wolny
Niepokój przychodzi o zmierzchu. Działania
Refleksje na temat kondycji świata – w tym także nasze lęki, obawy i nadzieje – wpływają na decyzje artystek i artystów o podjęciu działań kolektywnych, niematerialnych czy redefiniowaniu gatunków. Praca z ciałem, wychodzenie w teren, improwizacja, praktyki pisania, poruszanie się na styku sztuki i aktywizmu to manifestacja wrażliwości, ale i próba tworzenia nowych scenariuszy bycia razem, nowych języków i szukania nowych narzędzi do opisywania rzeczywistości.
Program działań stanowiący część wystawy Niepokój przychodzi o zmierzchu ukazuje różnorodne praktyki i strategie artystyczne, które wymykają się tradycyjnym formom wystawienniczym, takie jak działania postartystyczne, aktywistyczne, opiekuńcze, wspólnotowe, prace choreograficzne, performans czy poezja. Będą się one odbywały w czwartki i weekendy na placu Małachowskiego i w holu głównym galerii, a ich celem ma być tworzenie przestrzeni spotkań i budowania nowych sojuszy. adrianne maree brown, aktywistka, pisarka i doula, konstatowała: „Wierzę, że wszystko co organizujemy, to science fiction – w ten sposób kształtujemy przyszłość, za którą tęsknimy, a której jeszcze nie doświadczyliśmy”.
W programie wezmą udział m.in.:
Julia Dorobińska, Barbara Gryka, Nadia Markiewicz, Franek Warzywa & Młody Budda, Ada Rączka, Taras Gembik, X-Philes, Zuzanna Bartoszek, Weronika Zalewska, Mary Szydłowska, Wiktoria, Justyna Górowska & Zeynab Gueye, Bożna Wydrowska, Sara Kukier, Ola Tubielewicz, Biuro Praktyk Postartystycznych, Yulia Krivich, Marta Romankiv, Alicja Czyczel, Daniel Kotowski, Patryk Różycki, Mateusz Kowalczyk i in.
kuratorki: Weronika Zalewska, Magdalena Komornicka
współpraca: Anna Palacz – Brzezińska
-
16.07 – 16.10.2022Niepokój przychodzi o zmierzchu
Wystawa jest nie tylko obszerną prezentacją młodej polskiej sztuki, ale przede wszystkim opowieścią o niepokojach, emocjach i tkwiącym w nich potencjale zmiany. Formą nawiązuje wprawdzie do tradycyjnie rozumianego przeglądu aktualnej sztuki, jednak nie koncentruje się na mapowaniu zjawisk, tendencji i najważniejszych postaw oraz nie wskazuje kluczowych aktorów i aktorek sceny artystycznej. Zwraca uwagę na pokoleniową wrażliwość i różne sposoby reagowania na napięcia i zmiany. Jest wreszcie szukaniem tego, co wspólne, a nie prezentacją indywidualności czy oryginalnych postaw.
Zachęta – Narodowa Galeria SztukiZachęta