Miałem sen piękny sen, a w nim mamo Twoje ręce
Kroją chleb dają znak, żebym wrócił jak najprędzej
fragment piosenki Janusza Laskowskiego Śnił mi się rodzinny dom

autor tekstu: Ryszard Jan Ulicki

Tomek Pawłowski-Jarmołajew w ramach oprowadzania odniesie się do dyskusji wokół wystawy, umiejscawiając ją w kontekście innych dużych przeglądów sztuki na przestrzeni ostatnich 30 lat oraz ciągle żywych i zmiennie definiowanych kategorii „młodej sztuki” czy „pokoleniowości w sztuce”. Komu i do czego potrzebne są te kategorie, jakie role i pozycje one tworzą i jak mogą z nich subwersywnie korzystać (młode) artystki? Oprowadzający opowie także o socjalizacji w tradycjonalistycznym środowisku i o tym, jak proces ten wpływa na tożsamość oraz formowanie postaw artystycznych i politycznych.

Odwołanie do piosenki Janusza Laskowskiego Śnił mi się rodzinny dom, której narrator mówi o utęsknionym domu, bezpiecznym, pełnym ciepła i opieki, pozostającym jednak wyłącznie senną wizją, będzie punktem wyjścia do rozważań o tym, co „wynosimy z domu” i jak sobie we wczesnej dorosłości z tym radzimy. Oduczanie się lub akceptacja schematów wżerających się w ciało i świadomość osiągana w toku socjalizacji to żmudny i niezwykle trudny proces, który wymaga odnalezienia (wytworzenia) nowej siatki pojęciowej, punktów odniesienia i pól identyfikacji.

Jakie osobiste historie i wątki wybrzmiewają w pracach artystek i artystów, w jaki sposób się nimi dzielimy i co nam może dać wsłuchanie się w pojedyncze doświadczenia? Polityka wrażliwości i konfesyjność są jednymi ze strategii emancypacji nienormatywnych tożsamości i języków artystycznych, a także sposobem radzenia sobie z trudami rzeczywistości. Wrażliwość stanowi łącznik między światem przeżyć wewnętrznych a realiami świata zewnętrznego, indywidualnym a zbiorowym przeżyciem, sennym marzeniem o lepszym jutrze a koszmarem codzienności. Gdzie na tej mapie plasuje się „rodzinny dom”?

Tomek Pawłowski-Jarmołajew (ur. 1995 w Sokółce)
Kurator, kucharz i performer. Współpracuje z artystkami i artystami młodego pokolenia, kolektywami, niezależnymi galeriami i instytucjami w Polsce i za granicą przy realizacji wystaw, projektów performatywnych i programów publicznych. Kurator wystaw: Świat nie wierzy łzom. Nostalgia i trauma w sztuce Białegostoku i Podlasia (Galeria Arsenał, Białystok, 2022); Apostasia. Rituals of Letting Go (Garage Gallery, Praga, 2021); Przyjaźni moc (lokal_30, Warszawa, 2017). Współkurator (razem z Aurelią Nowak i Romualdem Demidenko) Otwartego Triennale. 8. Triennale Młodych w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2017), członek zespołu kuratorskiego 2020 Biennale Zielona Góra Wracając do przyszłości. Mieszka i pracuje w Białymstoku i Poznaniu.

czas trwania: 1–1,5 godz.
miejsce: przestrzeń wystawy
bilety: w cenie biletu

Niepokój przychodzi o zmierzchu. Działania

Refleksje na temat kondycji świata – w tym także nasze lęki, obawy i nadzieje – wpływają na decyzje artystek i artystów o podjęciu działań kolektywnych, niematerialnych czy redefiniowaniu gatunków. Praca z ciałem, wychodzenie w teren, improwizacja, praktyki pisania, poruszanie się na styku sztuki i aktywizmu to manifestacja wrażliwości, ale i próba tworzenia nowych scenariuszy bycia razem, nowych języków i szukania nowych narzędzi do opisywania rzeczywistości.
Program działań stanowiący część wystawy Niepokój przychodzi o zmierzchu ukazuje różnorodne praktyki i strategie artystyczne, które wymykają się tradycyjnym formom wystawienniczym, takie jak działania postartystyczne, aktywistyczne, opiekuńcze, wspólnotowe, prace choreograficzne, performans czy poezja. Będą się one odbywały w czwartki i weekendy na placu Małachowskiego i w holu głównym galerii, a ich celem ma być tworzenie przestrzeni spotkań i budowania nowych sojuszy. adrianne maree brown, aktywistka, pisarka i doula, konstatowała: „Wierzę, że wszystko co organizujemy, to science fiction – w ten sposób kształtujemy przyszłość, za którą tęsknimy, a której jeszcze nie doświadczyliśmy”.

W programie wezmą udział m.in.:
Julia Dorobińska, Barbara Gryka, Nadia Markiewicz, Franek Warzywa & Młody Budda, Ada Rączka, Taras Gembik, X-Philes, Zuzanna Bartoszek, Weronika Zalewska, Mary Szydłowska, Wiktoria, Justyna Górowska & Zeynab Gueye, Bożna Wydrowska, Sara Kukier, Ola Tubielewicz, Biuro Praktyk Postartystycznych, Yulia Krivich, Marta Romankiv, Alicja Czyczel, Daniel Kotowski, Patryk Różycki, Mateusz Kowalczyk i in.

kuratorki: Weronika Zalewska, Magdalena Komornicka
współpraca: Anna Palacz – Brzezińska

Wydarzenie współfinansowane ze środków m.st. Warszawy: